วันพุธที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

อุดมการณ์ เพื่องผองชน

สถานหนแห่งนี้     มีพลัง
มีเรื่องราวความหลัง    มากล้น
มีพร้อมธรรมชาติอลัง    การณ์นัก
อดีตนานยากจะพ้น             จักให้ลืมเลือน

ดินแดนแห่งหนสถาน
มีเรื่องราวยาวนานให้รู้
ประวัติศาสตร์ของเหล่านักสู้
คงยังอยู่คู่แห่ง .......... แดนสถาน

หน้าผาหินใหญ่  มีปุ่ม
ลายเมฆฟ้าครามชุม สุดกว้าง
มีประวัติประดับคุม สถานแห่งนี้เอย
ทอดตาไกลเคว้งคว้าง สุดฮู้เสียวหลัง

ปณิธานของกวี

ปณิธานของกวี
๑. ฉันเอาฟ้าห่มให้ หายหนาว
ดึกดื่นกินแสงดาว ต่างข้าว
น้ำค้างพร่างกลางหาว หาดื่ม
ไหลหลั่งกวีไว้เช้า ชั่วฟ้าดินสมัย ๚

๒. พลีใจเป็นป่าช้า อาถรรพณ์
ขวัญลิ่วไปเมืองฝัน ฟากฟ้า
เสาะทิพย์ที่สวรรค์ มาโลก
โลมแผ่นทรายเส้นหญ้า เพื่อหล้าเกษมศานต์ ๚

๓. นิพนธ์กวีไว้เพื่อกู้ วิญญาณ
กลางคลื่นกระแสกาล เชี่ยวกล้า
ชีวีนี่มินาน เปลืองเปล่า
ใจเปล่งแววทิพย์ท้า ตราบฟ้าดินสลาย ๚

๔. จิตกาธารกรุ่นไหม้ โฉมไป ก็ดี
กาพย์ร่ำหอมแรงใจ ไป่แล้ว
จุติที่ภพไหน ภพนั่น
ขวัญท่วมทิพย์รุ้งแก้ว ร่วงน้ำมณีสมัย ๚

๕. ลายสือไหววิเวกให้ หฤหรรษ์
ฝนห่าแก้วจากสวรรค์ ดับร้อน
ใจปลิวลิ่วไปฝัน โลกอื่น
หอมภพนี้สะท้อน ภพหน้ามาหอม ๚

๖. ข้ายอมสละทอดทิ้ง ชีวิต
หวังสิ่งสินนฤมิต ใหม่แพร้ว
วิชากวีจุ่งศักดิ์สิทธฺ์ สูงสุด
ขลังดั่งบุหงาป่าแก้ว ร่วงฟ้ามาหอม ๚

อังคาร กัลยาณพงศ์

วันอังคารที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

วันพฤหัสบดีที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553