เสียงกู่ดังลั่นฟ้า สะเทือน
ดินแผ่นกระจายเลื่อน เพราะข้า
กัมปนาทฟ้าเกลื่อน นามกู่
ผู้อื่นกะบ่กล้า แหย่เย้ยหยันนา
โคลงสี่สุภาพ เรื่อง อหังการกัมปนาท เป็นความคิด ชั่วแวบ ที่เกิดขึ้น ในสมองพรรณาถึงตัวเอง
บทโครงนี้ ไม่สลักสลวยนัก เพราะเป็นการแต่ออกมา เพียวๆ ตามอารมณ์จตนาการของกระผมเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น